Jodła (Abies alba)

Inne nazwy: Edeltanne, Gemeine Tanne, Weisstanne (D); Sapine pectine, Sapin (F); Silver fir (GB): Abete bianco (I); Dennen (NL); Jedle (CZ/SK); Jela ubicna (HR), Jelka navadna (SLO); Jodła (PL); Brad (RO) Pina beta (E); Jegenyefenyo (H)

Pochodzenie: Środkowa i południowa Europa, Pireneje, zachodnie Alpy, Appeniny, Półwysep Bałkański, Szwajcaria, Sudety, Karpaty, w północno zachodnich Niemczech, Danii i południowej Szwecji.

Obróbka:
Mechaniczna: dobra, łatwe do cięcia, łatwość łuszczenia na fornir, dobre do piłowania, strugania, wiercenia, dobre do przybijania gwoździami i nawiercania.
Suszenie: dobre, mała skłonność do pękania i paczenia się drewna, dobra stabilność.
Sklejanie: dobre, bez trudności.
Obróbka powierzchniowa: dobra, możliwość bejcowania.
Inne: ciężkie do impregnacji.

Właściwości fizyczne:
Ciężar właściwy
- suchy 320…410…710 kg/m3
- 12-15% 350…450…750 kg/m3
- mokry 800…900 kg/m3

Właściwości mechaniczne:
Wytrzymałość na ściskanie 31…47…59 N/mm2,
Wytrzymałość na zginanie 47…73…118 N/mm2,
Twardość (HB ll) 18…30…57 N/mm2,
Twardość (HJ ll)
Twardość (HB+) 13…16 N/mm2,
Twardość (HJ+) 18…29 N/mm2,

Zastosowanie:
Drewno do zabudowy wewnętrznej, w budownictwie górniczym, wodnym, na deski podłogowe, instrumenty muzyczne, opakowania, część obuwia (chodaki).

Kategoria: Drewno krajowe